günlere dönüştürmeliyiz!
Köyümüz bilgisunum sayfasına böylesi baştan sona barış kokan bir çiçek sunmuş olmasından dolayı öğretmen Hacı ÇÖL'e çok teşekkür ederiz!
kosektas.net
Çanakkale`den Barışa Giden Yol
Kırşehir, 11.3.2006, 22:00
Adnan Yalım
 |
| Adnan Yalım |
kosektas.net
Resim - Adnan Yalım |
Ressam, kadınla erkeğin arasındaki dinsel ve yasal engelleri, toplumların arasındaki sınırları ve kuralları, sürekli anlaşmazlığın ve uyumsuzluğun sebepleri olarak tanımlıyor...
Sanatçı, insanın doğayla birlikteliğinde de tespit ettiği bu uyumsuzlukları, üst üste dizdiği yatay planlarla dik tuval arasındaki tezatta gösteriyor. Her resimde ayrıca sanatçının kendi dünyasından soyutlanmış bir de kadın figürü yer alıyor...
O'nun eserlerinde, kitle iletişim araçlarının etkisiyle gerçeklikten uzaklaşan ve sanal bir dünyada yaşamaya başlayan insanlarla ilgili yorumlarını görürsünüz. Onun resimleri yaşamın her aşamasında karşımıza çıkan uyumsuzluğu ifade eder...
O, algıya dayanan gerçekliğin hızla yok olduğu, dünyanın ve insanların sürekli yeniden tasarlandığı bir kurgu içinde resimlerinde ‘kadın’ kavramını seçmiştir...
Ressam, resimlerinde kadını erotik bir tüketim nesnesi anlayışına tepkiyle yeniden yaratmıştır. Resimlerin alımlayıcısı bu kadın figürlerinin verili gerçekliğiyle mesafesini ayrımsar...
"Adnan Yalım’ ın resimlerine egemen olan koşut değişik renk yüzeyleri, Huyssen’ in çarpıcı saptamasıyla ilişkilenebilir. İnsan, kitle iletişim araçlarının bombardımanı yüzünden -yakınlaştığı sanısına karşın- gerçeklikten uzaklaşmaktadır. Algıya dayalı gerçeklik hızla yok olmaktadır. Dünyayı ve insanı yeniden tasarlayan egemenler tiyatronunkinden bile gelişkin bir yanılsama yaratmıştır. Bu durum “tasarlanmış eskitim” den başka bir şey değildir. Bu kurgu içinde “kadın” Adnan Yalım’ ın resimlerinin odağında konumlanır. Kadın bu resimlerde, erotik bir tüketim nesnesi anlayışına tepkiyle “yeniden yaratılmış” tır. Resimlerin alımlayıcısı bu kadın figürlerinin verili gerçekliğiyle mesafesini ayrımsar. Adnan Yalım resimleri, kadın olgusunu merkeze alan muhalif bir duruşun serüvenidir."
Yorumlar - Yorum Yaz
Elli altmış yıl öncesinden bir bahar önü.
Uzun geçen kış mevsiminin sonunda, hasretle beklenen bahar, köyde yüzünü gösterdi. Güneş çıktı. Üşüyen toprak biraz ısındı. Toprağın üstünde üç aydan beri bekleyen kar erimeye başladı. Kar eridikçe toprağın üstü açıldı, toprağın ıslaklığı geçti ve eriyen karın altından önce kardelenler, sonra sarı çiğdemler toprak üstüne çıktı.
Kış boyu ahırlarda hapis olmuş tavuklar, inekler, atlar, öküzler, danalar, koyunlar, kuzular dışarı çıkarak açık havanın tadını aldılar. Çocuklar çiğdem toplamak üzere donu çözülmüş kırlara koştular. Güneşin ısıttığı ve ıslaklığını aldığı yol üstündeki küçük toprak yığınlarının içinden çıkan ve arka arkaya dizilen karıncalar baharın yaklaştığının habercisi oldu.
Kuzey yamaçlarda henüz erimeyen kar, gümüş rengini alırken, güneş, arkasına koyu bir kızıllık bıraktıktan sonra kayboldu. Geride kalan, ayaza dönen esinti ile ocaklardan, tandırlardan çıkan koyu dumandı.
Akşam karanlığı ile herkes evine çekildi. Sokaklar ıssızlaştı. Dışarıda, çöplük başlarında siftinen birkaç uyuz zağar ve duvar başlarında oynaşan kedilerin yanında, ahıra girmeyen çelimsiz, yaşlı bir at kaldı.
Gün batımından bir süre geçtikten sonra, gökyüzünün kızıllıkları da kayboldu. Ay, tüm güzelliğini gururla sergiledi. Gecenin bulutlarını sürükleyen serin bir esinti devam etti. Kümeleşen bulut, Ay’ı gölgeledi. Ay’ın parlaklığı silindi. Yeryüzü karardı.
Akşam eve dönmeyen ineği kurt yemesin diye Akif Hoca’ya, kurt duası okutuldu, dua esnasında kemik saplı bıçağın ağzı üç defa açılıp kapatıldı ve kurt ağzı bağlandı.
Kış süresince, kuru tahıl ve una dayalı yiyeceklerle beslenen insanlar, kırlarda, tarlalarda yeşilliğin görünmesi ile birlikte, bildikleri madımak, cırtlık, yemlik, tülü, hardal, kızılcık ve ebegümeci gibi doğada kendiliğinden yetişen, çiğ veya pişirilerek yenebilecek bitkileri toplamak için kadınlar bozkıra dağıldılar. Köyün delikanlıları at arabalarını koşarak, bir kış boyu ahırda kapalı kalan atların hamlarını aldılar.
Uzun süre evlerde kapalı kalan genç erkekler, çamuru yeni kurumuş arazinin üstünde çelik oynamaya, çocuklar bezden yaptıkları toplarla sokak aralarında top oynamaya başladılar…
Yeni çalışmamdan çıkarttığım bir sayfa,
Hüseyin Seyfi,
16.05.2016