KÖŞEKTAŞ KÖYÜ BİLGİSUNUM SAYFASI

Ziyaret Bilgileri

Aktif Ziyaretçi	8
Bugün Toplam	391
Toplam Ziyaret	817000

Mutlu Bir Yıl Dileriz

Sürekli anlaşmazlığın ve uyumsuzluğun nedenleri; kadınla erkek arasındaki dinsel ve yasal engeller ile toplumların arasındaki sınırlar ve kurallardır!

Adnan YALIM

Önümüzdeki yıl çocuklarınıza, bilgi yerine, özgün olanı; müziği, spor yapmayı, resim çizmeyi, kitap okumayı, yemek pişirmeyi, insanların birbirlerinden farklı olduklarını anlamalarını sağlamak için de, empatiyi öğretin!

Ayrıca; semboller ve ritüeller yerine,

♠ Değerleri; dil ve sanat, hukuk ve tarih, sorumluluk ve sorgulama, çevre ve iklim bilincini...

♠ Yaşamayı; kimseden emir almadan ve kimseye emir vermeden yaşamayı...

♠ Benlik edinmeyi; "kul benlik" değil, "özerk benlik" edinmeyi...

♠ Düşünmeyi; kimseden emir almadan, bağımsız düşünmeyi...

♠ İnanmayı; safsatalara değil, başarıya inanmayı...

♠ Başkalarına değer vermeyi...

♠ Ekip çalışmasının önemini...

...öğretin çocuklarınıza!

kosektas.net, Köşektaş Köyü Bilgisunum Sayfası

Son Sabah - Leyla Bayazıt



SON SABAH Leyla Uçar Bayazıt Bu öykü yaşanmış bir olay olup; Diyarbakır'ın merkeze bağlı Bağlar semtindeki Bağlar Sağlık Ocağına 75 m. uzaklıkta oturan 5 kardeşten biri olan 6 yaşındaki kız çocuğu Tenzile Erdoğan'ın aşısı yapılmadığı için Difteri (Kuşpalazı) hastalığına yakalanması ve sonunda ölmesini konu almaktadır. *Öykü, Leyla BAYAZIT tarafından kaleme alınmıştır.** Her sabah bütün kardeşler beşimiz aynı odada uyanırdık . Bu gün gözlerimi açtım başucumda sadece annem var. Gözlerinde bana her bakışındaki o sıcacık ışıkları görüyorum. Ama gözlerime öyle bir bakıyor ki Sanki O’nun canı benimkinden daha fazla acıyormuş gibi. Saçımı koklayıp, ellerimi öpüyor Gözümü açmaya çalışıyorum ama kapaklarını tartamıyorum. Yatıyorum ama o kadar yorgunum ki... Yorgunum, sanki evimizin az ötesindeki sağlık ocağının Bahçe duvarlarının etrafında koşturarak oyun oynamış gibi... Annem neden bu kadar üzgün acaba? Biliyorum aslında ben hastalandım diye; Ama nasılsa iyileşeceğim. Ne zaman iyileşeceğim acaba? İyileşip hastaneden eve gidince, Ablama sımsıkı sarılacağım. Onu yanaklarından koklayarak öpeceğim, Öpeceğim ki, yorgunluğu çıksın çünkü, Annem benim yanımda kalırken Evimizin bütün işlerini o yapmıştır, Çok yorulmuştur, Hem de hiç ders çalışamamıştır Ama olsun, O yine de sınıfta kalmaz, biliyorum... Bu sene üçüncü sınıfa geçer. Ben de seneye okula gidince, Ağabeyim gibi önce okumayı ben öğreneceğim ki, Öğretmen bana da hikaye kitabı versin. Bu kitabı önce eve gelip kardeşlerime okuyacağım ... Çok uykum geliyor... Uyumak istiyorum... Nefes alamıyorum. Bahçeye çıkmak istiyorum ama, konuşamıyorum... Bari camın yanına yaklaşsam... Şu burnuma kapattıkları şeyi çıkarsalar da... Saçımda, yanaklarımda, dudaklarımda kadife gibi bir şey dolaşıyor Bu, annemin eli olmalı Evet, evet... anne kokuyor bu annemin eli. Gözümü aralamaya çalışıyorum. Annem neden bu kadar panik ve telaşlı? Bembeyaz giyimli biri var yanımda Bu doktor olmalı. Benim hakkımda konuşuyorlar galiba, Anlayamıyorum... Annemin hıçkırıklarını duyuyorum. Annem ağlarken ben de çok üzülüyorum Anneciğim, ağlama annem.. Sesim çıkmıyor galiba. Sesimi duyuramıyorum. Sesim çıkmıyor ama, annem yanımda! Gözlerimi açıyorum annemin gözlerinin içine bakarak Ağlama!... demek istiyorum. Annem beni duyamadı ama, Anladı bak... Başörtüsünün uçlarıyla ıpıslak olmuş yanaklarını kuruluyor. Bana gülümsemeye çalışıyor Nefes alamıyorum... Nefes alamıyorum... Göz kapaklarımı tutamıyorum. Yanağıma annemin gözyaşı düştü... Bu kocaman hastaneye dün gelmiştik. Bugün 9 Ekim Pazartesiymiş. Biraz önce çok kalabalık bir grubun konuştuklarını duymuştum. Hepsi benim hakkımda konuşuyorlardı ve Birileri diğerlerine bir şeyler anlatıyordu. Gözümü tekrar açıyorum Kapının yanında birisi babama bir şeyler soruyor, Bir şeyler anlatıyor, Hiç AŞI yaptırmadınız mı? Hayır... Peki KUŞPALAZI diye bir hastalık duydunuz mu? Evet... Duymaya çalışıyorum, Anlamaya çalışıyorum Doktorun babamla ne konuştuğunu tam duyamıyorum ama... Anladığım kadarıyla eğer AŞI olsaymışım, Şimdi bu kadar hasta olmayacakmışım. Gözlerim kapanıyor... Açamıyorum. Etrafımda gene birileri var galiba birisi diğerlerine yine benden bahsediyor. "Tenzile ERDOĞAN 6 yaşında kız Bağlarda oturuyor Evleri sağlık Ocağına sadece 75 metre uzaklıkta" Gözlerimi açmaya çalışıyorum ama... Artık göz kapaklarım hiç kalkmıyor Nefes alamıyorum anne... Beni duyabiliyor musun? Ben senin yanımda olduğunu hissediyorum ama, Sesim çıkmıyor herhalde... Sen beni duyamıyorsun anne Bana cevap vermiyorsun Nefes alamıyorum... Sanki birileri boğazımı sıkıyor Uzakları görüyorum Çok uzakları Bulutlar, Bulutlar var orada ama, Ben neden nefes alamıyorum? Annem elimi her zamankinden daha sıkı tutuyor "Tenzile yavrum dayan... n’olur! Yavrum n’olur dayan" diyor... Onun hıçkırıklı sesini duyuyorum ama, O benimkini duyamıyor, Zaten cevapta veremiyorum artık ... Kendimi çok kötü hissediyorum... Nefes alamıyorum... Çok canım acıyor, Uykum geliyor... Uyumak istiyorum ama, Uyanamayacakmış gibi hissediyorum kendimi Ama yine de uyanmak istiyorum Annemi dışarıya çıkarıyorlar Anne, beni bırakma! Lütfen, annemi çıkarmayın! Beni duymuyorlar Elimi bıraktı, Üşüyorum ... Nefes alamıyorum... Göz kapaklarım kalkmıyor Çok uykum var... Neden annemi çıkarıyorlar? Neden beni düşünmüyorlar Nedenini bilmiyorum ama, Zaten beni düşünseler, Ben bu kadar hasta olmazdım. Annemin AŞI olmam gerektiğini bilmediğimden eminim, Eğer bilseydi ne pahasına olursa olsun, O bana bu AŞI’yı yaptırırdı. Ya babam... Babam da bilmiyor muydu aşı olmam gerektiğini... Sağlık ocağındaki hemşireler neden bana AŞI yapmadılar Benim bu kadar hasta olacağımı onlar da bilmiyorlar mıydı ? Onlarında çocukları benim kadar hasta olsaydı, Eminim ki onlar da annem kadar üzülürlerdi. Neden birileri anneme benim aşı olmam gerektiğini söylemedi ? Annemin bu kadar üzüleceğini düşünmediler mi ? Ya da.. ya da.. Kim biliyordu? AMA BEN AŞI OLMAM GEREKTİĞİNİ BİLMEDİĞİMDEN EMİNİM. Ben bilseydim, Benim elimde olsaydı, Uykum gel... 22.05.2002 *Leyla Bayazıt Ahmet Uçar'ın kızıdır.

Ritüeller ve Gerçekler

Miladi Takvim ve Altında Yatan Gerçekler

Mevcut yılın 31 Aralık günü sona ermesi, tamamen takvim sisteminin nasıl tanımlandığıyla ilgilidir. Yani bu tarih “doğal bir zorunluluk” değil; insanların zaman ölçme biçiminin, hatta egolarının, batıl inançlarının bir sonucudur.

Aşağıdaki bilgiler konuya açıklık getiriyor:

📅 Miladi Takvim (Gregoryen Takvimi)

Bugün dünyanın büyük bir kısmı Gregoryen takvimini kullanıyor. Bu takvimde yıl, 1 Ocak’ta başlıyor ve 31 Aralık’ta sona eriyor.

Bu düzenleme, 1582 yılında, Papa XIII. Gregorius tarafından yapılmış bir reformla ortaya çıkmıştır.

🌍 Bir yılın uzunluğu dünya’nın güneş etrafındaki hareketine dayanıyor

Dünyanın güneş etrafındaki bir tam dönüşü yaklaşık 365,2422 gün sürüyor.
Takvimde bu 365 güne yuvarlanıyor; fazlalığı dengelemek için, 4 yılda bir artık yıl ekleniyor.

🕰️ Ayların uzunluğu ya da kısalığı tarihsel geleneklerden geliyor

Ayların 30 ya da 31 gün sürmesi, Şubat’ın daha da kısa olması gibi ayrıntılar tamamen Roma döneminden kalma kültürel ritüel ve tercihlerdir.

Yani 31 Aralık’ın yıl sonu olması, astronomik bir zorunluluktan çok, tarihsel bir alışkanlıktır.

Derinlemesine bakılacak olursa, Roma imparatorlarının kaprisleri bile işin içinde.

Roma takviminin bugünkü hâline gelmesinde gerçekten de imparator kaprisleri, politik rekabetler ve kişisel ego savaşları önemli rol oynamış. Bu yüzden, takvim tarihinin ciddi bir kısmı aslında “astronomi” değil, “insan doğası” tarafından belirlenmiş!

Roma Dönemindeki “Kaprisler” ve Takvime Etkileri

🎖️ Ayların isimleri imparatorların egolarına göre değiştirilmiş

- Quintilis, Julius Caesar’ın onuruna July (Julius) olarak değiştirilmiş.
- Augustus, Julius’tan geri kalmamak için, adını taşıyan ayın da 31 gün sürmesini istemiş.

Bu nedenlerden ötürü, diğer aylardan gün çalınmış; Şubat ayının güdük kalmasının sebebi “Benim ayım da onun ayı kadar uzun olsun” kaprisi olmuş.

🗳️ Politikacılar yılları uzatıp kısaltıyordu

Roma’da yılların başlangıcı konsüllerin göreve başlama tarihine bağlıydı.
Kimi politikacılar, görev sürelerini uzatmak, rakiplerini zayıflatmak için, yılı bilerek uzatıyor ya da kısaltıyorlardı.

Takvim bir süre tam bir kaosa dönüştü.

🧮 Papazların (Pontifex Maximus) keyfine göre ay ekleme ve çıkarma

Roma’da takvimi düzenlemekten sorumlu rahipler, ay ekleme (interkalasyon) yetkisine sahipti. Bu yetkiyi, dost bildikleri politikacıların görev sürelerini uzatmak, rakiplerininkini kısaltmak için kullanıyorlardı.

Yani takvim, bir tür siyasi manipülasyon aracıydı.

👑 Julius Cesar’ın reformu bile “kaprisli” bir düzeltmeydi

MÖ 46 yılında, takvim o kadar karışmıştı ki, o yıl 445 gün sürmüştü.
O yıl “confusion year” (karmaşa yılı) olarak bilinir.
Cesar, takvimi düzeltmek için bu hadsiz adımı atmıştı.

🎉 Sonuç olarak

Mevcut yılın 31 Aralık günü sona ermesi, sadece dünya’nın güneş etrafındaki dönüşüyle değil; aynı zamanda Roma imparatorlarının egoları, politik çekişmeler ve dini otoritelerin keyfi kararlarıyla da şekillenmiş bir tarihin sonucudur.

kosektas.net, Köşektaş Köyü Bilgisunum Saufası

Bilgi: Bu sütuna aktarılan bilgiler, aşağıya aktarılmış sayfalardan edinilmiş bilgilerin bir özetidir.

l de.wikipedia.org l ptb.de l religionen-entdecken.de l shutterstock.com l timeanddate.com l kulturpalast-dresden.de