Köşektaşlı resim sanatçısı Adnan Yalım`ın resimlerinde, bilişsel iletişim araçlarının etkisiyle gerçeklikten uzaklaşan ve sanal bir dünyada yaşamaya başlayan insanlarla ilgili TEMEL İÇGÜDÜLER
İnsan denen varlığı Türkçemizin güzellik ve incelikleriyle irdeleyerek,evrim ile kanıtlarının görmezden gelinemeyeceğini, yeryüzündeki yaşamın vazgeçilmez oranda güzel olduğunu her göze mızrak kosektas.netmızrak sokan seçkin şairimiz Dr. Salim Çelebi’ye çok teşekkür ediyoruz! ŞAİR DR. SALİM ÇELEBİ 19 Haziran 2017, Pazartesi l Temel İçgüdüler l Şair Dr. Salim Çelebi İnsan: Dünyamızın en evrimleşmiş varlığı... Kimi ekvatorda kimi kutuplarda yaşar. Kimi de daha iyi yaşam koşullarına sahip olabilmek amacıyla doğduğu yerlerden çok uzaklarda: Kentlerde, yurt dışında... Gurbette yani. İnsanın birçok tarifini yapmış bilim insanları: ”düşünen canlıdır,” “gülebilen canlıdır,” “iradesiyle hareket edebilen tek varlıktır,” gibi. Birkaç yıl önce bir tarif okumuştum. Benim favori tarifim de budur zaten: ”Başparmağı en gelişmiş canlıdır insan.” Ne güzel bir tarif! O başparmakla, kalem tutarak yazı yazabilen; mızrap tutarak saz çalabilen; fırça tutarak resim yapabilen başka bir canlı var mı? Tabancanın tetiği de ne yazık ki gelişmiş başparmağın yardımıyla çekilmekte! O kadar çok marifeti var ki başparmağın; yaratabiliyor da yok edebiliyor da. Her bebek, evren hakkında kaba bilgilere sahip olarak doğar ve birçok içgüdüleri vardır doğarken birlikte getirdiği. Bu içgüdülerden üç tanesi temel içgüdüdür: Açlık, susuzluk ve cinsellik. Açlık ve susuzluk dünyaya tutunmaya ve hayatta kalmaya yönelik; cinsellik ise üremeyle ilgili temel içgüdüdür. Yani, bu içgüdüyle kişiler kendilerini geleceğe kodlarlar. Anne ve babalar, genlerini eşit olarak aktarırlar çocuklarına: Torunlarında, kendi genlerinin dörtte biri; torunlarının çocuklarında, kendi genlerinin sekizde biri ve torunlarının torunlarında da kendi genlerinin on altı da biri bulunur. Azalarak, zincirleme olarak devam eder bu gen aktarımı. Beden yok olur, ama aktarılan genlerle insan yaşamı devam eder. Bu zincirin sürekliliği için, içgüdülerin doyurulması gerekir; doyurulmaması, yaşamdan koparır ve hiçliğe sürükler insanı. Bu bağlamda hayat, içgüdülerin doyurulması amacıyla verilen mücadeledir. Birey, tek başına değildir tabi ki yaşamında; içgüdülerini doyurmak isteyen başka bireyler de vardır. Ve hayatta içgüdüler savaşımı başlar; garanti altına alınması için yarınların. Bu içgüdü doyurma savaşımında, şanslıdır bazıları; daha doğarken hazır bulmuşlardır birçok olanakları. Koşuya çok önde başlarlar. Doyurulamayan içgüdüler; huzursuz birey ve huzursuz toplum yaratır: Oynaktır, çalkalanır toplum. Çalkalanmanın tepe yaptığı dönemler; 12 Martlar ve12 Eylüllerle bastırılır: Korku ve panik... Muhbirler... Hızla çoğalan, “Bana dokunmayan yılan bin yaşasın.” sevdalıları... Gözaltılar, işkenceler, tutuklananlar, asılanlar... Sessizlik! Bastırılan toplumsal talepler ve birey içgüdüleri: Tevekkül... İçgüdüleri doyurulamayan bireyler; ya Tanrıya yakarıyla kurtulmak isterler huzursuzluklarından –ki ölümden sonra cennette doyurulacaktır bu dünyada doyurulamayan içgüdüleri – ya da örgütlenerek aklın yolunu seçerler. Emek ister, yürek ister örgütlenmek. Bazen sulandırılır, sarartılır rengi! Şaha kalkar, toplumu yeniden biçimlendirerek yönlendirme arzuları... İstenileni değil de dayatılanı seçme seçimi... Yeni umut diye sunulan eskiler... 1500 yıl önceki yaşamı gerçekleştirme arzuları... Sağır engelliler diyalogu... Ölen ve öldürülen on binlerce insan! Tutuklanan düşünceler... Aklın kurşuna dizilmesi... Küçülen somun ve sofralar... Yaşanamaz içgüdüsüz: Zaten başparmağımız da içgüdülerimizin yeterince doyurulması için evrim sonucu bu denli gelişmiştir. “Yok,” sayılabilir mi gelişim ve evrim? Ne güzel söylemiş Nazım Usta: “Yaşamak güzel şey be kardeşim.”
 HTML kodları ve yazılım dahil olmak üzere, bu sitede bulunan hiçbir malzeme kopyalanamaz, çoğaltılamaz, yeniden yayımlanamaz. Telif ve mülkiyet hakları saklı kalmak koşuluyla ve kaynak gösterilerek, bu sitede bulunan fotograf, resim, bilgi ve belgelerden yararlanılabilir! kosektas.net Köşektaş Köyü Bilgisunum Sayfası |
Adnan Bey'in Tabloları, Resim Sanatının Biçimsel Özellikleri
Anasayfa
 |
02.09.2016 |
 |
27.01.2016 |
 |
28.04.2012 |
 |
21.03.2012 |
 |
17.03.2012 |
 |
15.03.2012 |
Çeşitli konularda yazılar yazarak ve araştırmalar yaparak bizi bilgilendiren seçkin öğretmenimiz Hüseyin SEYFİ'ye minnettarız! Ona yüreğimizin derinliklerinden teşekkürler sunarız!
kosektas.net
PUDUHEPA - Altı yüz sayfaya yaklaşan bir kitap. Yazarı Prof. Dr Ahmet Ünal. Kitabın adı, Eskiçağ Anadolu Toplumlarında Puduhepa ve Zamanı. 2014 baskı. Eskiçağ meraklılarının keyifle okuyacakları bir eser diyebilirim. Kitapta, en etkili Hitit kraliçelerinden olan Puduhepa'nın yaşamı tüm yönleriyle anlatılıyor. Arkeolojik kazılardan elde edilen Hititlere ait tabletlerin dilimize aktarılışıyla birlikte, Hititlerde sosyal yaşam, kadının yeri, yasalar, savaşlar, antlaşmalar, inançlar, törenler gibi konulara geniş bir şekilde yer veriliyor. Ayrıca karşılaştırmalı olarak Eskiçağ uygarlıklarında kadının sosyal statüsüne vurgu yapılıyor. Kitaptan değişik sayfalardan bazı alıntılar kitap hakkında az da olsa bir fikir verebilir sanıyorum.
"Puduhepa sıradan bir rahibin kızı. Kadeş Savaşından sonra (M.Ö 1273) o zamanlar ikiye bölünmüş olan Hitit devletinin Orta Anadolu'da kalan kısmına hükmeden ve bir nevi korsan krallık tahtında oturan III. Hattuşili ile evlendikten sonra, hem kocası hem de onun yerine geçen üvey oğlu IV. Tuthaliya zamanında yaklaşık kırk yıl boyunca ( M:Ö 1273-1233) Hakmis ve Hattuşa'da ana kraliçelik yapmış yabancı bir kadındır.
Bir kültür tarihçisinin haklı olarak belirttiği gibi, dünyamızın bundan 3.5 milyar yıl önce çıktığı düşünülüp tarihi olaylar bir kronoloji şeridine dizildiğinde, Gudea, Hammurabi, Puduhepa, İskender ve Kleopatra ve daha nice insanların daha dün yaşamış gibi bize kapı komşusu gibi yakın gelmeleri gayet doğaldır. Puduhepa gerçekten dayanılmaz cazibeye sahip, çok güzel bir kadın mıydı da bir erkeğin, yani kocası III. Hattuşili'nin gölgesine sığınmak suretiyle Hitit kraliyet sarayında bu kadar etkin olmayı başarmıştı?
Hattuşa çivi yazılı devlet arşivlerinde bize resmi yazılı belge bırakan ve Hitit devletinin kurucusu olarak kabul edilen ilk kral Hatti dilinde "hükümdar" anlamına gelen Labarna-tabarna ünvanını da taşıyan I. Hattuşilidir. Hattuşili'nin saltanatı, çiftçi, çoban ve çapulcu bir kavmin yeni yeni kurmakta olduğu kabile devletinin en belirgin izleri ile doludur.
Puduhepa'yı iyi tanımanın yollarından birisi kuşkusuz kendisine en yakın kişi olan kocasını anlamaktan geçer. Hattuşili'nin daha çocuk yaşta başladığı kariyer çok çeşitli ve zengindir.
Puduhepa ömrünün sonlarına doğru iyice yaşlanmış ve saray içinde olur olmaz herkese rezil olmaya başlamıştı. Şimdi artık dul da kaldığı için biricik kocasının desteğinden yoksundu. Kızları evlenip gitmişlerdi, oğlan çocukları ise kim olduklarını ve yaptıklarını bilmiyoruz. Bu açıdan bakıldığında onun sonu da muhtemelen Kösem Sultanınkinden farklı olmamıştır. Sanki kendisinden sürdüğü bunca sefanın hesabı sorulmakta bir nevi intikam alınmaktaydı. En sıradan saray seyisleri bile onunla alay etmeye ve elindeki atları ve memleketinden gönderilen kuruyemişleri zorla almaya başlamışlardı. Kısa sayılamayacak ömrü boyu çevirdiği dolaplar ruh dünyasının içine iyice işlemişti ve dengesi çok bozulmuştu..."
Ne zaman, nerede ve nasıl öldü, Hatti'de mi, yoksa memleketi Lawazantiya'da mı defnedildi, gene yanıtı verilmeyen sorular arasındadır. Zaten hiçbir Hitit kralı ve kraliçesinin mezarı bulunamamıştır ki onunki bulunsun.
Mezarlar ve mezarlıklar, ölü gömme adetleri, Hitit arkeolojisinin muammalı soruları arasındadır.